Fernando en Tabitha da Silva
  • Home
  • About
  • Give
  • Photos
  • Subscribe
  • Contact


Vanuit mijn keukenraam…

03/24/2017 by Fernando and Tabitha da Silva

Vanuit mijn keukenraam zie ik ’s ochtends vroeg de dolfijnen spelen in het enorme water van de Amazone rivier. Op zo’n 20 meter afstand van mijn aanrecht komen de vinnen met sierlijke bogen even boven het wateroppervlak. De sereniteit van dit spel wordt regelmatig doorbroken door luide kano’s met buitenboordmotor. Dat zo’n eenvoudig bootje zo’n herrie kan maken en zo snel voorbij vliegt, blijft me verbazen. Helemaal feest wordt het wanneer de schipper boven het geluid van zijn motor uit muziek wil horen. Op afstand galmt dit veel harder dan dat hij dat zo naast de motor kan horen. Iedereen geniet dus op ruime afstand van zijn muziek mee.
Langzaamaan beginnen we het ritme van de rivier een beetje te kennen… Ook op de rivier lijkt het ’s ochtends en aan het eind van de middag spitstijd. Op gezette tijden komt de schoolboot, die de kinderen naar en van school brengt, voorbij. Het is een geel bootje met ESCOLAR (school) in grote letters erop geverfd. Later op de ochtend het dagelijkse veevervoer, mogelijk voor de slacht? De koeien staan in een hekwerk op het dek en soms hangt er iemand in een hangmat relaxed boven het vee. Een paar kilometer verderop, in het midden van de rivier, varen enorme zeeschepen voorbij. Ik kan het vanwege de afstand nauwelijks zien, maar meen dat de containers zeshoog staan. Het moeten van dichtbij reusachtige gevaarten zijn.
Ook kwam er een enorm cruiseschip voorbij. Het zag er met alle lichtjes, zo tegen het schemeren van de avond, heel gezellig uit en deed me denken aan de Titanic. Ik wist niet dat er ook ‘Amazon-cruises’ bestonden! 🙂
Naast de boten in alle soorten en maten, drijft er ook van alles met een constante snelheid voorbij. Het heeft een soort aantrekking om te kijken of er iets bijzonders langs zal drijven maar tot nu toe is alles aardig gewoon. Nou ja, zo gewoon zijn de eilanden van gras, soms wel 10 meter in doorsnede, die langs drijven, niet. De rivier stijgt en ik stel me voor dat hele stukken grasland losgewoeld worden en deze grasmatten vervolgens de rivier komen afdrijven.
Tegen het einde van de middag hoor ik vanaf de steiger van de school vrolijke kinderstemmen en gespetter in de rivier. De staf en studenten van de school hier zoeken na een warme dag hard werken, verkoeling in het water. Zelf kijken wij voorlopig nog even toe, want aan de andere kant van de steiger is een student aan het vissen en vangt hij… piranha’s.

Filed Under: Uncategorized Tagged With: Ethnos360, New Tribes Mission

More Posts:

« We zijn bemoedigd…
Online shoppen »
  • About
  • Blog
  • Home
  • Give
  • Photos
  • Subscribe
  • Contact

Disclaimer: This personal ministry website is provided by Ethnos360 as a courtesy to its members. Ethnos360 makes no warranty regarding the accuracy of the information on these pages. Opinions expressed are provided by members in good faith, but are entirely those of the member and do not necessarily represent policy, doctrinal position, or opinions of Ethnos360. If you encounter information that you consider questionable, please e-mail the Ethnos360 web team.

Fernando en Tabitha da Silva

© Copyright 2022 Ethnos360. All rights reserved.

Log In

  • 