Jambotaart

Samen met Daniel jambotaart gemaakt. Daniel vroeg zo lief of hij deze vruchten mocht plukken. Hij ziet de andere kinderen steeds in de boom jambos eten en doet ze graag in alles na. Het had heerlijk geregend en het was dus wat koeler. Het leek mij wel een goed idee om even naar buiten te gaan. Wij klommen niet in de boom (haha), maar ik wipte de vruchten er met een stok af. Daniel raapte ze enthousiast van de grond.
De jambovrucht heeft de vorm van een puntige appel, de kleur van een kers, de samenstelling van een peer en de smaak van een roos.

Enkele weken terug stonden de jambobomen vol prachtige roze bloemen. De eetbare bloemen vielen af en zorgden voor een indrukwekkend roze tapijt. Inmiddels hangen de bomen nu vol vruchten.

We genieten ervan om de nieuwe vruchten en smaken van hier te leren kennen. Wat is onze God toch creatief in de variatie aan vruchten die Hij heeft geschapen! Een prachtig voorbeeld van die creativiteit is de stervrucht (carambola), die ik tot nu toe vooral als versiering kende. Eerlijk gezegd is de vrucht zelf ook wel een beetje zuur om er zo een hap uit te nemen, maar als sap is het heerlijk.
Op dit moment is het ook cashewseizoen. In Nederland kennen wij de cashewnoot, maar wisten jullie dat er aan de noot een vrucht groeit? Van die vrucht is ook sap te maken.

Eerder was het seizoen van de cupuaçu, een vrucht van zo’n 20 centimeter met een harde schaal die je open tikt met een hamer. Binnenin zit zacht vruchtvlees wat je met een schaar van de vele pitjes moet afknippen. Aan de smaak van de vrucht zelf moeten we nog een beetje wennen (net of men er een scheut schoonmaak-
middel door heeft gedaan), maar als jam is de cupuaçu heerlijk.

Een andere vrucht waar de Amazone bekend om staat is de Açaí. Dit is een soort vettig besje met een lichte grondsmaak. Smaakt heerlijk als een soort sorbetijs.

Binnenkort komt het mangoseizoen. En natuurlijk zijn er altijd de bananen, papaja’s en kokosnoten in overvloed.

We voelen ons rijk gezegend…