This time we want to remember Kulau, one of our most faithful believers, neighbor, village father and friend, who went to be with the Lord last month.
Koelau heeft ons verlaten en is naar de Heer gegaan. Hij was één van de meest getrouwe gelovigen, onze buurman, dorps vader en vriend.
When he heard the Good News of our Lord, Jesus Christ and believed, he wanted to be part of the practical life of Christ. He was the first man we trained to look after the people of his village with band-aids and topical medicine. He did that work for the rest of his life.
Nadat hij het Goede Nieuws van onze Heer, Jezus Christus had gehoord en geloofde, wilde hij praktisch deelgenoot zijn van het Leven van Christus. Hij was de eerste die wij opleiden om zijn mensen te helpen met verbandmiddelen en zalfjes. Hij deed dat werk voor de rest van zijn leven.
Kulau also desired to learn to read and write, even though it took him 3 classes before he was able too.
Koelau wilde ook graag leren lezen en schrijven. Hij moest de klas 2 keer overdoen maar hij leerde het wel.
After that you could see him sit around and read the Scriptures. But he also wanted to help his grandchildren to learn to read and write. So he took the training and became a teacher.
.
.
Toen hij het eenmaal onder de knie had, kon je hem vaak aantreffen met een Bijbel op zijn schoot. Hij wilde ook dat zijn kleinkinderen leerden lezen en schrijven, dus volgde hij de onderwijzers training.
Kulau battled with many sicknesses, including TB en Malaria. A few years before him his wife passed on, to be with the Lord, also suffering from TB.
Tijdens zijn leven heeft Koelau vaak geworsteld met ziekte, inclusief TBC en Malaria. Een paar jaar geleden overleed zijn vrouw al aan de TBC.
Still he reached, for Lamogai standards, the old age of around 65 years, having seen his grand- and great grand children. Now Kulau is able to rest with the Lord until the trumpet sounds and we all gather before Him, his and our Savior!
Hij is toch nog, ongeveer 65 jaar geworden en heeft zijn achterkleinkinderen nog gezien. Dat is voor Lamogai maatstaven een hoge leeftijd. Nu mag Koelau rusten bij de Heer in afwachting van de bazuin; wanneer wij allen verzameld zullen worden en met onze Heer en Redder mogen zijn.
Kulau told his children to bury him the same day he would died. No meal, no shell money or any other cultural things. He wished that all attention should go to his Redeemer.
Koelau wenste in stilte, op de zelfde dag van zijn dood, begraven te worden. Geen maaltijd, geen schelpengeld of andere kulturele poespas. Zijn wens was dat alle aandacht voor zijn Verlosser zou zijn.
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.